Back where it all started

Na 133 dagen zit het avontuur van de Outback erop. Op dit moment zit ik in de Greyhound bus van Richmond naar Townsville. Een trip van dik 6,5uur, dus genoeg tijd om eens rustig terug te kijken naar de mooie tijd die ik hier heb gehad. Aan het einde van mijn vorige blog stond ik aan het begin van een nieuw Cattle Station avontuur. Dus vanaf daar gaan we beginnen.

Op 2 juni werd ik s'avonds opgehaald door Nick en reden we naar het naastgelegen Cattle Station Strangeford. Daar ontmoeten ik de rest van het gezin, zijn vrouw Natalie en 3 kinderen Harvey (10jr, Chloe (7jr) en Louis (5jr). De rest van de dagen was het van s'morgens vroeg tot s'avonds laat musteren. In totaal 1965 koeien/kalfjes van de yards naar de wei brengen. Het weekend erop gingen we weer noordwaarts richting Rothbury Park. Gelegen tussen Julia Creek en Richmond in Queensland. Doordeweeks wonen Natalie en de kids in het laatstgenoemde plaatsje i.v.m de school voor de kinderen. Bij terugkomst ontmoeten ik Peter. Hij was mijn roommate in de "donga", een omgebouwde zeecontainer. In het midden een ingang waarbij je gelijk in de woonkamer stond. Aan de beide zijkanten van de kamer bevonden zich de 2 slaapkamers. Aan de donga hadden ze een veranda gebouwd en daarop een badkamer (voorzien van een douche, wc, wasmachine en een wastafel). Dus van alle gemakken voorzien. Naast de donga hadden we het oude huis van Nick ter beschikking als we in het weekend eten wilde maken of de vaste telefoon wilde gebruiken. Net zoals op Denton was het eten/drinken doordeweeks geregeld. In het weekend moesten we dan ons eigen eten maken, maar werden de boodschappen door hun gedaan. Dus als backpacker kon ik het weer niet beter treffen dacht ik zo.

De dagen hier begonnen om 06.30am met een ontbijt. Dan rond 10am hadden we een korte pauze en om 13pm een lunchpauze van een uur. De meeste werkdagen stopten we om 18uur. In de eerste weken hebben we veel musteringen gedaan. Daarna werden de dagen gevuld met fencing. Kort voordat ik aankwam waren ze begonnen met het aanleggen van een nieuwe laneway. Deze worden gebruikt om cattle makkelijker van een paddock naar de yards te verplaatsen. In totaal moesten we 19,7km fence aanleggen en een aantal gates. Tussen het maken van de laneway en mustering hebben we nog 100 andere losse dingen gedaan. Wat vaak een reparatie of onderhoud was aan machines. Dus konden we even niet verder, dan was er altijd wel iets te doen op de station. De weken vlogen voorbij en geen dag was hetzelfde. Wat het werken heel aangenaam maakte.

Naast het werken zat ik de eerste paar weken bijna elke nacht voor de TV. Het WK voetbal was natuurlijk ook hier op TV. De wedstrijden werden hier 2.00/4.30/7.30am uitgezonden. De nipte winst tegen de Socceroos was uiteraard heel lekker. Verder gingen we vaak na het werken hardlopen, boksen of fitnessen. Verder zijn we een keer naar een rodeo show geweest in Richmond. Ik werd uitgedaagd om deel te nemen aan de bull riding competitie, maar die heb ik maar even afgeslagen. Maybe next year mates ;)

De meeste backpackers zien de outback vanuit een busje of auto. Die ze richting Alice Spring brengt. Daar brengen ze een bezoek aan Uluru en reizen dan snel weer door naar de kust. Want de outback is maar een droge en warme bende. Dat is in zekere zin waar. Veel mensen vroegen zich dan ook af waarom ik zo graag daarin wilde gaan werken. Maar de outback meemaken vanaf een Cattle Station is zoals gebleken heel anders. Naast dat dit werk 10x relaxer is dan een picking of waitress job. Vond ik het heerlijk om even niet in alle drukte van een grote stad te leven. Hier ging alles op het gemakkie met een "no worries" mentaliteit. Mijn spaarvarkentje is ook nog eens flink gevuld, want ik heb de afgelopen maanden geen onkosten gehad. Een win-win situatie en dus voor iedereen die nog richting Oz gaat reizen en wilt gaan werken en veel geld wilt besparen. Probeer een Cattle Station/Outback ervaring mee te pakken. Ook als je even helemaal klaar bent met de regen is dit een goede keuze. Ik heb namelijk in 4 maanden tijd één keer echt een regenbui gehad. Van welgeteld 7mm, daarnaast 2x wat miezer. Ik snak nu dus wel weer eventjes naar een lekkere regenbui. Ik heb de outback meegemaakt in de beste tijd, de winter. Overdag lag de temperartuur gemiddeld rond de 30 graden en s’nachts een graadje of 5. Met hier en daar wat uitschieters. Zo werd er s’nachts wel eens onder nul aangegeven. Voor de rest leek het bijna op een goede zomer in Nederland...

Ik kom over een paar uur aan in Townsville en daar word ik opgepikt door de zus van Julie (tante uit Melbourne). Daar mag ik een nachtje verblijven en dan morgen 12.25uur vlieg ik naar Brisbane. Ik ga voor een weekje terug naar de Sunshine Coast. Naar de mensen waar ik verbleef voordat ik naar de Outback vertrok. De reden dat ik langs ga is de verjaardag van Danny. Maar hij weet niet dat ik kom, dus ik ben benieuwd naar zijn reactie.

Ondertussen ben ik aangekomen in Buderim. Danny was zoals verwacht totaal verrast. Aankomende zaterdag hebben we een feestje voor zijn birthday georganiseerd. Dan na een weekje is het eindelijk zover. Ik vlieg op woensdag voor een week naar Sydney en stap 20 september in een bus vol Nederlanders richting DEFQON 1. Festival. Wat heb ik daar bizar veel zin in na alle misgelopen festivals van deze zomer in Nederland. Na dat weekje vlieg ik terug naar mijn familie in Melbourne en is het wachten op Rick en Jillian. Zij landen 13 oktober in Oz en dan gaat het backpacken echt beginnen.

Tot zover weer een update vanuit Down Under. Afgezien dat het internet een stuk beter is dan in de Outback. Kan ik helaas ivm de datalimieten nog geen bergen foto's uploaden. Zodra ik in Melbourne ben aangekomen zal ik ze online gooien.

Cheers,
Seb