Outback, are you ready?

Het regende pijpenstelen en grijzer dan dit kon de lucht niet worden. Ik zat nog steeds minuten, uren, dagen achter Gumtree en andere sites opzoek naar die leuke baan in de outback. Het zag er allemaal dus niet zo rooskleurig uit. De afgelopen tijd hebben we ook contact gehad met andere familieleden die ergens in Australie wonen. Hopende dat zij in de buurt een leuk baantje zouden weten. Maar omdat beide de afgelopen 6 weken geen succes waren was er maar 1 oplossing. Mijn spullen te pakken en te vertrekken. Tenminste dat dacht ik op dat moment.

Het was 24 februari en het was weer een ochtendje zoals ik er al vele had meegemaakt. De wekker gaat, je stapt uit bed en maakt een ontbijtje. Je start de laptop op en je begint alle websites waar werk te vinden is te bekijken. Zoals elke keer weer begin je op verschillende advertentie te reageren, hopende dat er nu wel een keer een reactie terug zou komen. Maar dit spelletje was ik wel zat en dus zei ik tijdens de lunch tegen Marc en Julie dat ik volgende week zou vertrekken. Na de lunch ging ik met Julie naar het winkelcentrum voor wat boodschappen. Toen we terugkwamen had Marc groot nieuws. Hij had Danny en Shirley aan de lijn gehad, de laatstegenoemde is de zus van Julie. Ik belde ze terug en ik kreeg Danny aan de lijn. Hij vroeg of ik interesse had om richting het noorden te komen en ze te helpen in de tuin. Mijn eerste gedachten was, een tuin met wat plantjes en misschien wat onkruid. Dat leek mij geen baantje voor een paar weken/maanden. Het bleek echter geen doorsnee tuintje te zijn. Ze wonen namelijk in de heuvels van Buderim, een rustig plaatsje net buiten de Sunshine Coast. Een heuvel vol met miljoenen villa’s en de bijbehorende hectares. Hij legde globaal uit hoe het eruit zag en wat de klusjes waren. De tuin bestaat uit verschillende hoogtes met tientallen verschillende bomen, plantjes, bosjes en heeeeeel veel onkruid. Een tuin die je dus niet zelfstandig kan bijhouden, dus ze konden wel wat hulp gebruiken. De plannen werden dus gewijzigd, Sunshine Coast here I come. Een ticket opgezocht en ik zou 4 maart vertrekken. Voordat ik vetrok heb ik samen met mijn tante een vriendin van haar de Melbourne Zoo bezocht. De rest van de dagen van het lekker weer genoten en nog een nachtje wezen stappen.


Op 4 maart dus het vliegtuig gepakt richting het noorden. Na een vlucht van een kleine 2uur kwam ik aan op een kleinste luchthaventje wat ik ooit had gezien. Geen aankomst/vertrekhal, douane of winkeltjes te bekennen. Shirley kwam mij ophalen en thuis ontmoette ik Danny en de nog thuiswonende dochter Carly. In dit huis heb ik weer een eigen kamer en badkamer tot mijn beschikking, couchsurfing voor gevorderde dus. Een grote keuken en woonkamer en daarnaast een zwembad maken het verblijf meer dan aangenaam. De dagen erna ben ik in de tuin aan de slag gegaan. Als vervoersmiddel heb ik de sleutels van de Gator ontvangen, een mooie cabrio. De werkzaamheden bestaan van een ochtendje het gras maaien tot complete bomen kappen. Dit alles doe ik voor mijn eten/drinken en onderdak. Maar in het achterhoofd houdende dat Danny contacten heeft met farmers in Queensland. Hij is namelijk eigenaar van een makelaarskantoor hier in Buderim en heeft veel farmers in zijn klantenbestand. Ik had namelijk al gemerkt met het gumtree verhaal dat ze vaak vragen welke ervaring je hebt met machines/werkzaamheden en daarbij een referentie. Hopelijk kan ik door mijn ervaring die ik hier op doe meer kans maken op een baantje in de outback.


Tussen het werken door is er genoeg tijd voor andere dingen. Zo zijn Carly en ik laatst op zaterdagochtend Mount Coolum (220m) opgeklommen en hebben we de zonsopgang bekeken en een timelapse van gemaakt. De 3 honden (Bella, Jeannie en Layla) houden ook wel van een duik in het zwembad. Na een lange dag hier in de hitte te hebben gewerkt eindigen we dus vaak daarin. Langs de stranden in Australie heb je openbare bbq’s. Vaak kan je deze gratis gebruiken en dat hebben we dus laatst ook een keertje gedaan. Op een klein uurtje rijden hebben Danny en Shirley een stuk grond met een huisje erop. Het is de bedoeling om daar in de toekomst een huis te gaan bouwen en zelf te gaan wonen. Maar op dit moment huurt een jong stelletje het huisje en houden ze een oogje in het zeil. Er lopen namelijk ook nog 25 koeien rond, bedoeld als grasmaaiers. We zijn er laatst een dagje heen geweest om wat klusjes uit te voeren. Verder ga ik om de dag hardlopen in een bos wat aan het huis gelegen ligt. We gaan 18 april, als de orkaan Ita niet in de buurt is, nog een paar daagjes naar Bowen. Dat ligt ongeveer 1000km ten noorden van hier. Daar hebben ze een huisje wat ze onderverhuren. We gaan er wat klusjes doen en misschien nog wat andere familieleden opzoeken.

Omdat de meeste klusjes ondertussen in de tuin zijn gedaan heb ik tijd voor andere dingen. Vrienden van Danny hadden gevraagd of ik kon helpen in hun tuin. Ik ga dus af en toe daagjes bij andere mensen helpen voor wat geld in het handje. Daarnaast werk ik een paar dagen per week op kantoor bij Danny. Hij vroeg mij om te helpen met het
inregelen van een nieuw CRM systeem. Voor deze klus krijg ik gewoon betaald via een loonstrookje. Al met al komt er dus weer wat geld binnen na de afgelopen weken alleen maar te hebben uitgegeven.
Na lang wachten en hopen is het toch helemaal rond.


Ik heb een baan gevonden in DE outback. Danny kwam in gesprek met 1 van zijn klanten uit Longreach. Een plaatsje 1200km hier vandaan. Normaal gesproken nemen ze geen backpackers aan, maar na een positief gesprek met Danny waren ze overtuigd. Ze gaan mij de beginselen van het leven op een cattle station leren en ervoor zorgen dat ik bij vrienden/collega’s op andere cattles/farms aan de slag kan gaan. Het is een 28000 hectare grote cattle station, waar voornamelijk koeien worden gehouden. Ik krijg een eigen huisje/schuur tot mijn beschikking en alle maaltijden zijn ook inbegrepen. Daarnaast krijg ik een uurloon en gaan mijn dagen voor de 88-days in. Dit laatste is natuurlijk belangrijk om hier volgend jaar ook nog te mogen rond wandelen. Op 30 april vlieg ik naar Longreach, ik vertrek vanuit Brisbane en via een tussenstop op Bercaldine zal ik na 2uur en 20minuten daar aankomen. Als alles verloopt zoals zij en ik denken zal ik daar tot augustus in de buurt aan het werk zijn.

Het is op dit moment herfst hier, maar de temperaturen schommelen nog steeds rond de 25 graden. De dagen dat ik hier nog zit zullen het merendeel bestaan uit het werken in de tuin en op kantoor. Daarnaast hoef ik mij niet te vervelen, want Layla is altijd in de buurt. Net zoals nu, want al de gehele tijd ligt ze naast mij en leest ze aandachtig mee. We gaan zo maar eens wat leuks doen. Een duikje nemen in het zwembad vind ze wel wat denk ik...

Cheers!